Η έγκυρη διάγνωση ασθενειών και διαταραχών του οργανισμού, αποτελεί από τα βασικότερα σημεία στη θεραπεία τους. Η επιστήμη κατευθύνεται και ταυτόχρονα εξελίσσεται προς την κατεύθυνση αυτή. Οι ειδικοί των Medical Anti-Aging Centers διαθέτουν ένα από τα πιο σύγχρονο εργαλεία διάγνωσης, που χρησιμοποιείται ευρέως στην Αμερική. Με την εξέταση Weight Scan ο ειδικός μπορεί να εντοπίσει διαταραχές στη έκκριση ινσουλίνης, στο μεταβολισμό λιπιδίων, πρωτεϊνών και υδατανθράκων και να κατευθύνει το άτομο στην κατάλληλη θεραπεία και διαιτητική αγωγή. Επιπλέον, ελέγχει τη λειτουργία του υποθαλάμου, τη λειτουργία της αποτοξίνωσης και τη λειτουργία της χολής και του ήπατος. Τέλος, μετρά το ποσοστό λίπους του ατόμου, και καθορίζει τους στόχους της θεραπείας σε βάρος και σωματικό λίπος.

WEIGHT SCAN – Περιγραφή Παραμέτρων

Μεταβολισμός πρωτεϊνών:

Η πρωτεΐνη των τροφίμων απορροφάται από τον γαστρεντερικό σωλήνα και μεταφέρεται στο ήπαρ με τη μορφή αμινοξέων. Εν συνεχεία, τα διαφορετικά αμινοξέα συνδέονται μεταξύ τους για τη δημιουργία πρωτεϊνών, ανάλογα με τις ανάγκες του οργανισμού. Επιπρόσθετα, από κάποια αμινοξέα απομακρύνεται το άζωτο, που είναι τοξικό για τον οργανισμό, με τη μορφή ουρίας. Η αποβολή αυτή γίνεται μέσω των νεφρών.

Μηχανισμοί παραγωγής ενέργειας:

Μεταγευματικά, απορροφούνται οι υδατάνθρακες της διατροφής με τη μορφή γλυκόζης. Η γλυκόζη χρησιμοποιείται για παραγωγή ενέργειας και αποθήκευση με τη μορφή γλυκογόνου. Η επιπλέον πρόσληψη υδατανθράκων οδηγεί στη μετατροπή και αποθήκευση τους ως λίπος. Σε κατάσταση νηστείας ο οργανισμός διασπά το γλυκογόνο που έχει αποθηκεύσει και παρέχει γλυκόζη στον οργανισμό. Μετά την κατανάλωση λίπους, αυτό απορροφάται με τη μορφή λιπαρών οξέων, τα οποία είτε χρησιμοποιούνται για παραγωγή ενέργειας, είτε για αποθήκευση στο λιπώδη ιστό.

Μηχανισμοί αποτοξίνωσης:

Τα τρόφιμα παράγουν τοξικές ουσίες για τον οργανισμό κατά τη διαδικασία της απορρόφησης και του μεταβολισμού τους. Το ήπαρ, καθώς και κάποια ένζυμα, μετατρέπουν τις τοξικές και επιβλαβείς ουσίες (αλκοόλ, αμμωνία) σε αβλαβείς ουσίες για τον οργανισμό (ουρία, νερό και διοξείδιο του άνθρακα), οι οποίες μπορούν εύκολα να αποβληθούν.

Μηχανισμός Έκκρισης Χολής

Η χολή αποτελεί το τελευταίο προϊόν μεταβολισμού στο ήπαρ. Εκκρίνεται και βοηθάει στην απορρόφηση του διαιτητικού λίπους καθώς και προετοιμάζει τον οργανισμό στην απορρόφηση των λιποδιαλυτών βιταμινών A, D, E, K. Η επιπρόσθετη παραγωγή χολής αποστέλλεται στη χοληδόχο κύστη, όπου παραμένει μέχρι να χρησιμοποιηθεί.

Λιπώδης Ήπαρ:

Αν το περιεχόμενο του ήπατος σε λίπος είναι περισσότερο του 5% του βάρους του οργάνου, τότε χαρακτηρίζεται ως λιπώδης ήπαρ. Το λιπώδης ήπαρ χαρακτηρίζεται από εκφυλισμό των κυττάρων και προκαλείται από διάφορες αιτίες, όπως παχυσαρκία, αλκοόλ και σακχαρώδης διαβήτης. Επιπρόσθετα, διατροφικοί και φαρμακευτικοί παράγοντες μπορούν να οδηγήσουν σε λιπώδης ήπαρ. Τα άτομα με ήπια εναπόθεση λίπους στο ήπαρ , μπορούν να μην εμφανίζουν συμπτώματα. Τα άτομα με μέτρια και αυξημένη εναπόθεση λίπους μπορεί να εμφανίζουν συμπτώματα, όπως έλλειψη όρεξης, ναυτία, έμετο, διάρροια, και πόνο στο ήπαρ. Η ηπατομεγαλία, μπορεί να ανιχνευθεί από ειδικές εξετάσεις. Η έγκυρη διάγνωση και η έναρξη της κατάλληλης θεραπείας, μπορούν να περιορίσουν τις επιπλοκές, καθώς και την περεταίρω εναπόθεση λίπους στο όργανο.

ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ – Περιγραφή Παραμέτρων

Διαταραχή του μεταβολισμού των λιπιδίων:

Η διαταραχή του μεταβολισμού των λιπιδίων μπορεί να είναι συγγενής ή επίκτητη. Ο μεταβολισμός των λιπιδίων ρυθμίζεται από γενετικούς, νευρολογικούς, ορμονικούς και ενζυμικούς παράγοντες. Οποιαδήποτε παθοφυσιολογική μεταβολή σε αυτούς τους παράγοντες μπορεί να οδηγήσει σε διαταραχή του μεταβολισμού των λιπιδίων με συμπτώματα που περιλαμβάνουν: υπερλιποπρωτεϊναιμία, εναποθήκευση λίπους και λιπώδης ήπαρ.

Διαταραχή του μεταβολισμού του καφέ λιπώδους ιστού:

Ο καφέ λιπώδης ιστός, αποτελεί ένα θερμογενετικό ιστό, που ενεργοποιείται με την πρόσληψη τροφής ή σε απάντηση στο κρύο. Κατά την ενεργοποίησή του, πραγματοποιείται οξείδωση του λίπους για να διατηρηθεί σταθερός ο μεταβολισμός. Και στις δύο περιπτώσεις για να εξισορροπηθεί η ακόλουθη μεταβολή της θερμότητας, ενεργοποιείται η θερμογένεση από τον συγκεκριμένο ιστό. Ο καφέ λιπώδης ιστός φαίνεται ότι προστατεύει τον οργανισμό από την εμφάνιση παχυσαρκίας.

Συντελεστής υπερινσουλιναιμίας:

Σε αρκετές περιπτώσεις η παχυσαρκία συνοδεύεται με υπερινσουλιναιμία και το αντίστροφο. Τα παχύσαρκα άτομα εκκρίνουν τρεις φορές περισσότερη ινσουλίνη συγκριτικά με τα φυσιολογικά σε βάρος άτομα. Η ινσουλίνη προωθεί την αποθήκευση του λίπους, ενώ αρκετοί ερευνητές προτείνουν ότι η μέτρηση της αποτελεί παράγοντα κινδύνου για παχυσαρκία ή λιπώδης ήπαρ. Επιπλέον, υπάρχει θετική συσχέτιση μεταξύ της συγκέντρωσης ινσουλίνης στο πλάσμα και του ποσοστού λίπους.

Διαταραχή της λειτουργίας του υποθαλάμου:
Ο υποθάλαμος αποτελεί το τμήμα του εγκεφάλου, που ρυθμίζει την όρεξη και τον κορεσμό. Διακρίνεται σε δύο τμήματα, τον παρακοιλιακό πυρήνα και τον πρόσθιο και πλάγιο πυρήνα. Το κεντρικό νευρικό σύστημα διεγείρεται σε καταστάσεις νηστείας, ανεπάρκειας, ανορεξίας και κακής θρέψης. Σε φυσιολογικές συνθήκες, παρατηρείται μια δυναμική ισορροπία ρύθμιση της όρεξης και διατήρησης φυσιολογικού βάρους. Σε περίπτωση διαταραχής της λειτουργίας του υποθαλάμου, όπως μηνιγγίτιδα, εγκεφαλοπάθεια, τραύμα, όγκο, και άλλες παθολογικές διαταραχές όπως υποθυρεοειδισμός και βουλιμία, τότε παρατηρείται αύξηση του βάρους και παχυσαρκία. Αντίθετα, διαταραχές του υποθαλάμου που οδηγούν σε  υπερλειτουργία και μειωμένη όρεξη, οδηγούν σε απώλεια βάρους.

Διαταραχή της συγκέντρωσης τριγλυκεριδίων:

Η αυξημένη πρόσληψη ενέργειας, συγκριτικά με την κατανάλωση ενέργειας, οδηγεί αρχικά στην υπερπλήρωση του μυϊκού και ηπατικού γλυκογόνου και ακολούθως στην αποθήκευση λίπους με τη μορφή τριγλυκεριδίων.  Συνεπώς η επαναλαμβανόμενη, αυξημένη πρόσληψη διαιτητικού λίπους και υδατανθράκων οδηγεί στη σύνθεση του λίπους και αποτελεί ένα εξωγενή παράγοντα παχυσαρκίας

Χαρακτηριστικά του ανθρώπου

BMR (μονάδες: θερμίδες)

Ο βασικός μεταβολικός ρυθμός (BMR), είναι η ενέργεια που χρειάζεται ο οργανισμός για να εκτελέσει όλες τις ζωτικές του λειτουργίες σε ένα εικοσιτετράωρο, όταν βρίσκεται σε πλήρη ανάπαυση, δεν έχει έντονο στρες ή τραύμα και το άτομο βρίσκεται σε θερμοκρασία δωματίου. Η υπολειτουργία του θυρεοειδούς αδένα, οδηγεί σε πτώση του βασικού μεταβολισμού, ενώ αντίθετα η υπερλειτουργία του σε αύξηση του μεταβολισμού, γι’ αυτά τα άτομα εμφανίζονται υπέρβαρα ή ελλειποβαρή αντίστοιχα. Επιπλέον, παράγοντες που επηρεάζουν το μεταβολισμό, αποτελούν: το στρες, το αυξημένο μυϊκό έργο, το τραύμα, το έγκαυμα, ο πυρετός και το κλίμα.

ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ

ΚΛΕΙΣΤΕ ΡΑΝΤΕΒΟΥ